Махсус имкониятлар
Газетанинг 2019 йилги 35-36-сонларида берилган "Бемаврит ўтказилган тўй" номли мақолани катта қизиқиш билан ўқиб чиқдим. Мақолада ўзбекнинг оддий фожеали тўйларидан бири рўй-рост ёритилибди. Афсуски, бундай фожеа билан тугаётган тўйлар юзлаб, балки минглаб ўтказилаётган бўлсада, ҳеч ким шу пайтгача лом-мим демади, балки биз шунга ўрганиб ҳам қолдик. Бизларни шу кўйларга солган, ўзларининг жирканч маънавиятини зўрлаб тиқиштирганлар устимиздан кулиб, "бундан ҳам баттар бўл" деётгандир, балки...
Тўй ўзбекнинг яхши куни, кўп йил орзиқиб кутган шодиёнаси. Лекин, келинг тан олайлик, тўй учун бор бисотини сарфлаб, миллион-миллион сўмга спиртли ичимликлар, сифатсиз колбаса-ю бошқа егуликлар олиш, даврада беҳаёликни касб қилиб олган ўйинчиларни ўйнатиш - афсуски ҳозирги кунда одатий тусга айланмоқда. Натижада "сендан мен камми?" қабилида иш тутиб, шайтоний орзу-ҳавасларга бериляпмиз.
Бундан бир йилча олдин мен ҳам қиз узатдим. Лекин, тўй дастурхонига спиртли ичимлик қўймадим, сифатсиз тайёрланган колбаса сотиб олмадим, ҳамманинг, айниқса, ёшларнинг эътиборини тортадиган ўйинчи таклиф қилмадим. Аксинча, столга покиза ноз-неъматлардан қўйиб, камтаринлик билан меҳмонларни кутиб олдим. Назаримда, қизимнинг тўйи ажойиб ўтди.
Хулоса ўрнида шундай таклиф киритаман: Тўйларимизни ихчам, файзли, тартибли ва исрофгарчиликсиз ўтказайлик. Ўзбеклигимизга хос бўлмаган уятли қилиқ ва одатлардан воз кечайлик. Бугун якдил фикрга келиб, тўйларимизни назорат қилиб, чиройли тарзда ўтказмасак эртага келажак авлод олдида юзимиз шувит бўлиб, уялиб қолишимиз кундай равшан.
Минталететимизга тўғри келмайдиган хорижий, ажнабий одатларга эмас, аксинча ўзимизнинг ўзбекона миллий урф-одатларимиз сари талпинайлик. Шундагина ҳақиқий саодатга эришамиз.
